ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΦΛΕΣΣΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ.
 Φλέσσας. Όνομα ιστορικής οικογένειας καταγόμενης από την Έφεσο της Μικράς Ασίας και Παλαιάς Πρωσίας. Το διακεκριμένο επώνυμο Φλέσσας συναντάται για πρώτη φορά στη Έφεσο της Μικράς Ασίας, στην Πελοπόννησο της Ελλάδας, την Κύπρο και την επαρχία του Βρανδεμβούργου Γερμανίας. Μεσαίωνας
 Το όνομα Φλέσσας βρέθηκε στη Μικρά Ασία γύρω στο 1100 μΧ, στη Βενετία και στην Πρωσία, απ’ όπου ξεχώρισε, από τους μεσαιωνικούς χρόνους ως ένα από τα ξακουστά επώνυμα οικογενειών της περιοχής, όπως: •	Η οικογένεια του Herman Flessen (1433 -;) από το Herspuk Γερμανίας, ενός ιερέα από το Klamand-Velten Γερμανίας. 
 •	Η οικογένεια του Flossmeister Jacob Flessa και του γιου του Ηans, που έζησαν περίπου το 1540 στο Flossbόchlein της πόλης Kulmbach. Ο Hans είχε 12 παιδιά και διά’ αυτών το όνομα Flessa διαδόθηκε στις μεγαλύτερες περιοχές της Γερμανίας. Ο αγρότης Marthes Flessa (1569-1612) άνηκε σε αυτήν την μεγάλη οικογένεια. 
 •	Οι οικογένειες του πρεσβυτέρου Nikolaus Flessaus, Monchbergensis (1536-1599) και του Nikolaus Flessaus, του νεώτερου, ένας ιεροκήρυκα από το Altere, πατριάρχες της μεγάλης οικογένειας Flessa στη Γερμανία. 
 Πελοπόννησος
 Στην Πελοπόννησο της Ελλάδας, το επώνυμο Φλέσσας εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1700 μΧ. με την οικογένεια του Γρηγόρη Παπά-Φλέσσα (ο "Παπάς" εδώ είναι εκκλησιαστικός τίτλος), διότι ο Γρηγόριος ήταν Έλλην ορθόδοξος ιερέας). Ο πατέρας του, Δημήτριος Γεωργίου Φλέσσας, από την Πολιανή Καλαμών, είχε 28 παιδιά από δύο γάμους και είναι ο πατριάρχης της Ιστορικής οικογένειας των Φλεσσαίων στην Ελλάδα. O Παπά-Φλέσσας ήταν ένας από τους αρχικούς διοργανωτές της ελληνικής επανάστασης (1821-1832) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
 Παραλλαγές
 Μια σημαντική πτυχή των επωνύμων είναι το γεγονός ότι η ορθογραφία ή η προφορά ενός ονόματος μπορεί να αλλάξει σε όλη την ιστορία της. Η προσθήκη ενός προθέματος ή ενός επιθήματος στο όνομα ρίζας (ιδιαίτερα για τα γερμανικά ονόματα) έγινε ένας κοινός δείκτης του χαρακτήρα ενός προσώπου, της θέσης προέλευσης, του επαγγέλματος, ή των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι γραφείς κατέγραψαν συχνά τα ονόματα απλά δυνάμει του ήχου του και επομένως, υπάρχουν παραλλαγές στο όνομα Φλέσσας (π.χ., Fliess, Φλέσσας, Φλέσσα, Φλέσσιας, Φλέσιας, Phlessas, Φλεσσιόπουλος, Φλέσσουρας, Φλέσορας, Πλέσσας, Βλέσσας, Παπά-Φλέσσας, Fliessen, Fliessenhausen, Vieeschauwer, Vlissingen, Flieshen, Fless, Fleßa, Flessas, Flessa, Plessas, Blessas, Flessias, Flessouras, Flesoras, Flessen, Flesser, Flessak και Flassus). Διασπορά
 Καθ' όλη τη διάρκεια των αιώνων, πολλοί άνθρωποι μετανάστευσαν σε άλλα μέρη της Γερμανίας και επίσης στη Βόρεια Αμερική. Η μετανάστευση στο νέο κόσμο άρχισε περίπου το 1650 και συνεχίστηκε μετά από τον πόλεμο, όταν αποβλήθηκαν οι περισσότεροι Γερμανοί από τις ανατολικές περιοχές από τις Πολωνικές ή Ρωσικές κυβερνήσεις. Εγκαταστάθηκαν στην Πενσυλβάνια, το Τέξας, τη Νέα Υόρκη, το Ιλινόις, την Καλιφόρνια και το Οχάιο.
 Στον Καναδά, Γερμανοί και Έλληνες μετανάστες πήγαν στο Οντάριο και τα Prairies. Οι άποικοι με το επώνυμο Φλέσσας περιλαμβάνουν τους κατοίκους που ταξίδεψαν στο νέο κόσμο και εγκαταστάθηκαν κατά μήκος της Ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών και Καναδά κατά τον 18ον και 19ον αιώνα. Ερμηνεία
 Σύμφωνα με τους Γερμανούς γλωσσολόγους, το όνομα Flessa προέρχεται από τη γερμανική λέξη " flöss " μεθερμηνευόμενη εδώ ως "Σχεδία" όπως ένα ξύλινο σύνολο, που γίνεται από τα κούτσουρα που επιπλέουν επάνω σε έναν ποταμό. Οι Flessas ήταν τότε "Flöβerei-Flösserei" δηλαδή βιοτέχνες αρχηγοί-κατασκευαστές Σχεδίας που καθοδηγούσαν τους κορμούς των δένδρων δια της ροής του ποταμού από τα Βαυαρικά βουνά στους μύλους πολτού και χαρτοποιίας, λαμβάνοντας κατά συνέπεια το όνομά τους ως "Flessa" δυνάμει του επαγγέλματός τους, όπως συνηθιζόταν τότε. Στην Ελλάδα όλα τα ονόματα αρσενικού γένους καταλήγουν με το γράμμα "ς" (σίγμα), αυτά δε τα του θηλυκού γένους σε «α» (άλφα) και έτσι έχουμε τα Ελληνικά ονόματα Φλέσσας και Φλέσσα. Επικρατούν διάφορες φήμες για την προέλευση του Ελληνικού ονόματος Φλέσσας, όπως ότι το Φλέσσας προέρχεται από την λέξη «Εφεσίους» από δυσκολία του Παπά-Φλέσσα όταν διάβαζε τον Απόστολο δεν μπορούσε να προφέρει σωστά το «Εφεσίους» και το έλεγε «Εφλεσίους». Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν διότι όταν το όνομα Φλέσσας παρουσιάζεται γραπτώς για πρώτη φορά, τότε ο Παπά-Φλέσσας ήταν μόνο 5 ετών και δεν είναι δυνατόν να ήξερε ανάγνωση.
 Επίσης ότι το επώνυμο Φλέσσας πήρε μια ομάδα Πολιανιτών οι οποίοι επιστρέφοντες από την Κωνσταντινούπολη περίπου το 1500 εγκαταστάθηκαν στο "Φλιάσιο πεδίο" της Κορίνθου. Δεν βρέθηκαν όμως γραπτά στοιχεία για την προέλευση του ονόματος στην Ελλάδα εν αντιθέσει με την Βαυαρία που υπάρχουν πολλά γραπτά χρονολογούμενα από το 1435.
 Πιστοποιητικό γενεαλογίας
 Το 1803 Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονταρίου Γερμανός πιστοποιεί ότι το όνομα Φλέσσας υπάρχει στην επαρχία Λεονταρίου και οι πρόγονοι του Καπετάν Νικήτα Φλέσσα "ήσαν ανέκαθεν εκ των επισημότατων και περιφανών της επαρχίας", όπως φαίνεται από το παρακάτω έγγραφο: Η ταπεινότης ημών δια του παρόντος συστατικού γράμματος δηλοποιεί και τοις πάση διαβεβαιούται ότι: Ο το παρών μας επιφέρων Καπετάν Νικήτας Φλέσσας υπάρχει εκ της υμετέρας επαρχίας της πάλαι ποτέ ονομαζόμενης Χριστιανουπόλεως τα νυν δε επιλεγόμενης Λεονταρίου, και εκ της κωμοπόλεως Πολιανής. Ερευνοισάμενοι δι' ακριβούς περί αυτού και της γενεαλογίας αυτού επληροφορήθημεν ότι αυτός και οι πρόγονοί του ήσαν ανέκαθεν εκ των επισημότατων και περιφανών της επαρχίας Λεονταρίου, οίτινες και πατρίδος αυτών προστατεύσαντες τοις συμπολίτες πάντα επωφελώς ανεδείχθησαν, αλλά και αυτός ήδη μιμητής των προγόνων αυτού ανεφάνη.
 Δια το παρόν υμέτερον συστατικό Γράμμα απεδώκαμεν αυτώ υπογεγραμμένο και εσφραγισμένον παρ' ημών, εις πίστωσιν της αληθείας, συνεπιβεβαιούντων και των της πόλεως ταύτης ημετέρων κληρικών και προκριτωτέρων προεστών και δημογερόντων της πόλεως Λεονταρίου . 1803 Απριλίου 27, Λεοντάρι
 Ο Αρχιεπίσκοπος Λεονταρίου
 Γερμανός